Tezgâha boyum yetişmezken ayağımın altına konan bebek sandalyesiyle kek tenceresinin dibini sıyırma karşılığında kekleri karıştırmaya başladım.
8 yaşında ilk kekimi yaptım.
Derslerimin tekrarını annem mutfakta yemek pişirirken yemek kokuları içinde yapmaktan hoşlanmaya başladım.
10 yaşındayken bu malzemelerden başka yemek nasıl yapılır diye kafama taktım. Doğradım, dondurdum, karıştırdım, haşladım…
11 yaşında ilk domatesli pilavımı yaptım.
12 yaşında Banu ile lokantacılık oynayabilmek için azar azar yemekler pişirdim, undan hamur yapıp kızarttım, fırınladım. Taş gibi şeyleri lezzet küpüymüş gibi yedim, zavallı Banu’ya da yedirdim.
12 yaşımı doldurmamıştım ki yaprak sarmayı öğrendim. 1 sardım 2 tane sarmadan yedim…
12 yaşıma kadar ablamın pastacı çırağı olarak mutfakta çalıştım. Kestane soydum, portakal ayıkladım, sos karıştırdım, muhallebi dibi sıyırdım. Ablam evlenince çıraklıktan kurtuldum.
13 yaşımda 28 tane enginar ayıkladım.
Misafirlere kekler ve börekler yaptım.
Üniversite sınavı için mutfaktan biraz çıktım. Mimarlığı kazandım.
Master için gittiğim İstanbul’da ev arkadaşım Nihan’a hayatımın ilk puf böreğini göz kararı ölçülerle yaptım. Bütün apartmana yetti. Yengem arkadaşlarını çağırıp bir daha yapmamı istedi. İlk defa başkalarına börek yaptım. Ellerim su topladı.
22 yaşında evlendim.
Bütün bekar arkadaşlarıma yemekler yaptım. Bir ara catering şirketi kurmayı düşündüm (henüz Türkiye’de o işin adı konmamıştı) kocam vazgeçirdi. Mimarlığa doktora yaparak devam ettim.
Macar gulaşım, patlıcan salatam, böreğim, kekim arkadaşlar arasında ünlendi. Yaprak sarmam için sıraya girenler oldu.
65 kişilik ihtisas yemeğini arkadaş destekleriyle hazırladım, 18 yumurtadan mayonez yaptım, 250 tane sigara böreği sardım; ayıkladım, doğradım, pişirdim, yedirdim.
İzmir’e geri döndüm. 3 ay iş bulamadım. Değişik yemekleri denedim. Arkadaşlarıma davetler verdim. Sonra boşandım.
Bir süre sadece sokak yemekleri ve annemin yemekleriyle yaşadım.
1999’da kendi mimarlık büromu açtım.
2002’de peynir yaptım. Astarı yüzünden pahalı olunca ekmek yapmaya başladım. Hamur yoğurmayı çok sevdim. O günden sonra sokaktan ekmek almadım.
2006’da yemek yapmayı özlediğimi fark ettim.
İtalyan Kültür Derneğinde yemek kurslarına katılmaya başladım.
Bir arkadaşımın ekmeklerini satsana sözüyle İzmir Sanat Kafe maceram başladı. İpeksi Tatlar adıyla ilk cheesecakeimi kafe için yaptım.
Menüye karışmaya başladım. Mart 2007’de 42 kişiye İtalyan yemekleri yaptım. Bir ay sonra ikincisini… Mekânda içki yasağı olduğu için kafe sahibi arkadaş ikna edilemedi, yemekler süresiz ertelendi.
Genel pasta eğitimi almaya gittiğimi zannederken şeker hamuruyla tanıştım. Kolayca şekil verilebilen hamur, mimarlıktan gelen 3 boyut kavramının desteğiyle çok eğlenceli geldi.
İtalyan kültürdeki kurslara katılmaya devam ettim. En sonunda İtalyan gacılara “Türk Mutfağı” kursunun iki bölümünü verdim.
Kolay yemek yapmanın püf noktalarını öğrenmek isteyenlere 4 haftalık “İpek’ten Mutlu Mutfak Sırları” isimli kursu düzenledim. 5 kişi artık kendi ekmeğini kendi yapıyor, mutfaktan nefret eden bir tanesi mutfağa keyifle giriyor ve her yemek pişirdiğinde kulağımı çınlatıyor, bir diğerinin çocukları şimdi zevkle enginar ve kereviz yiyor.
Çikolata yapmaya merak sardım. (Yaptığım ilk çikolataları satın alan arkadaşlarıma çok teşekkür ediyor, cesaretlerinden dolayı onları kutluyorum.)
Çikolata Tadım Günleri düzenledim. Misafirlerime 1.000 adetten fazla çikolata ikram ettim. Üstelik bunu 2 kere yaptım.
Hakiki çikolata yapmak için eğitim almamın gerekli olduğunu fark ettim. Belçika’da Advance Pralin Çikolata kursuna katıldım. Artık, taze, katkısız, şık ve lezzetli çikolatalar yapabiliyordum.
Bu işleri evdeki mutfaktan, bir odasını mutfağa dönüştürdüğüm büroya taşıdım. Artık hem çizim hem de pasta yapabiliyordum.
Deneyimlerimi paylaşmak için “Temel Çikolata Eğitimi” kursu veriyorum.
Daha sağlıklı yaşamak, herkesi kendi ekmeğini yapmaya özendirmek için ekmek kursları düzenliyorum.
Öyküsünü anlatan dostlarıma kişiye özel pastalar tasarlıyorum.
Çikolatanın üzerine mektup yazılabildiğini keşfettim. Aklınızdakini yazıyor, kutuluyor, süslüyor ve dilediğiniz yere teslim ediyorum.
Sipariş üzerine hazırladığımız taze, katkısız, çikolataları, pastaları, diğer lezzetleri üretmeye devam ediyor, özel davetlerde danışmanlık ve yemek yapıyorum.
Lezzetin çeşitli formları hakkında bildiklerimi eğitimlerle paylaşıyorum.
Mekanlara yaşam, yaşama tat katma yolculuğuma devam ediyorum.
